Zelfliefde
Wat is zelfliefde?
Zelfliefde is onvoorwaardelijke liefde.
Onvoorwaardelijke liefde betekent liefde zonder weerstand tegen wat is. Het is een ander woord voor geluk, want in deze context is geluk simpelweg: de ervaring zonder weerstand tegen wat is.
Onvoorwaardelijke liefde is:
- Pure herkenning zonder oordeel.
- Pure waarneming zonder oordeel.
Zelfliefde straalt vanuit je hart en vormt het hart van jouw zijn. Het is zelfherkenning, zelfrespect, zelfwaardering en zelfacceptatie – zonder oordeel, censuur of beperkingen.
Zelfliefde omvat ALLE delen van jezelf. Dat betekent liefde voor elk persoonlijkheidsdeel, elk denkproces, en elke emotie of sensatie die je ervaart.
Het Hier en Nu
Jij bent het Hier en Nu. Jij bent namelijk altijd hier en nu.
Het maakt niet uit waar je bent, want dat is altijd “hier.” En het maakt niet uit wanneer, want dat is altijd “nu.”
Deze kern van wie jij bent – jouw authentieke “Ik” – woont in het Hier en Nu. De verschillende persoonlijkheidsdelen die je hebt, zijn als uniformen die je tijdelijk aantrekt in verschillende situaties.
Jij bent als een 3D-beeldscherm waarop deze persoonlijkheidsdelen verschijnen. Zij zijn tijdelijke gebeurtenissen binnen jouw systeem (lichaam/geest). Ze komen en gaan, terwijl de kern van wat jij bent altijd blijft. Deze kern verandert niet, want zij is de waarnemer van alle veranderingen.
De waarnemer
Deze waarnemer noemen we: “Ik.”
Dit is de neutrale “Ik,” die zich vrij kan “kleden” met verschillende persoonlijkheidsdelen, net zoals een beeldscherm zich vult met beelden.
Zelfliefde verbindt alles in jouw systeem, net zoals een beeldscherm alle beelden bij elkaar houdt. Zonder het scherm zijn er geen beelden. Evenzo, zonder zelfliefde – of de neutrale Ik – zouden er geen persoonlijkheidsdelen of ervaringen zijn.
Zelfliefde als de zon
Zelfliefde straalt, schijnt en schittert vanuit het hart van jouw zijn.
Net als de zon schijnt zelfliefde altijd, zonder ophouden. Soms lijkt het alsof de zon weg is omdat wolken hem blokkeren, maar de zon is er altijd.
De wolken staan symbool voor mentale suggesties, overtuigingen of blokkades die tijdelijk de liefde voor jezelf verduisteren. Denk bijvoorbeeld aan gedachten zoals: “Ik heb geen zelfliefde” of “Ik hou niet van mijzelf.”
Maar besef: het is alleen een gedachte die dat suggereert. Jij bent niet die gedachte. Een gedachte zegt: “Ik,” maar heeft het dan over zichzelf – de gedachte, niet over jou als waarnemer.
Gedachten en perspectieven
Gedachten komen en gaan. Jij neemt dat komen en gaan waar.
Wat een gedachte suggereert, lijkt waar vanuit dat specifieke perspectief. Maar elk perspectief is een beperkte waarheid. Dit betekent dat andere perspectieven even waar kunnen zijn.
Jouw perspectief bepaalt jouw waarheid. En jouw waarheid is jouw hypnose.
Een gedachte die zegt dat zelfliefde weg is, is slechts een idee dat zelfliefde blokkeert – zoals een wolk de zon lijkt te blokkeren. Maar de zon schijnt altijd.
Zelfliefde en het ego
Als je denkt:
“Ik heb geen zelfliefde” of “Ik hou niet van mijzelf,”
besef dan dat dit vanuit het denken komt. Alleen het denken zou zoiets zeggen, want het is een mentaal idee van wie je denkt te moeten zijn.
Dit mentale idee noemen we het ego. Het ego is niets meer dan een gedachte. Het is het geloof in afscheiding: een gedachte die zegt, “Ik ben een persoon. Dit is wie ik ben.”
Maar jij bent zoveel meer dan een gedachte, een idee, of een persoon!
–
Zelfliefde en Voorwaardelijke Liefde
De druppel en de oceaan
Zelfliefde is als een druppel water die beseft dat hij deel is van de oceaan.
Hoewel hij tijdelijk afgescheiden lijkt, is hij nooit echt los van het geheel.
Zelfliefde, jouw hart, zou nooit zeggen:
“Ik heb geen zelfliefde” of “Ik hou niet van mijzelf.”
Zelfliefde is namelijk de kern van wat je bent.
Je kunt zelfliefde niet hebben of kwijtraken, want zelfliefde ís wat je bent.
Voorwaardelijke liefde
Het Hoofd: De mannelijke energie. Het ego
Voorwaardelijke liefde spreekt vanuit het denken en zegt:
“Als je doet wat ik leuk, goed of acceptabel vind, hou ik van je. Doe je dat niet, dan hou ik niet van je.”
Dit is de stem van het ego – een mentale constructie die door jouw denken is gecreëerd.
Het ego leeft in dualiteit, want het suggereert afscheiding. Daarom kan het alleen liefde geven onder voorwaarden.
Het ego leeft in de wereld van het denken, een wereld van verleden en toekomst. Het is een suggestie van wie je denkt te zijn, een projectie van een denkbeeldige “Ik” die nooit écht in het Hier en Nu is.
De aard van het ego
Het ego is:
- Spannend, gefocust, doelgericht, logisch, rationeel.
- Vergelijkbaar met een softwareprogramma dat zich afspeelt in jouw brein.
Hoewel het ego niet is wat je werkelijk bent, heeft het wel zijn waarde. Wanneer het op het juiste moment wordt toegepast, kan het ego krachtig en functioneel zijn.
Het ego vertegenwoordigt mannelijke energie:
- Kritisch denken, gestructureerde doelen, en oplossingsgerichtheid.
- Maar ook een beperkte, gespannen focus, gevangen in zelfgemaakte mentale structuren.
Iedereen ervaart het ego, ongeacht gender, omdat wij allemaal zowel mannelijke als vrouwelijke energie in ons dragen.
Het ego/intellect ontstaat pas laat in je ontwikkeling, nadat het stambrein (overleving) en het emotionele brein (gevoelens) zich hebben gevormd.
Het ego arriveert dus als laatste op het feest van jouw leven.
Emoties: De vrouwelijke energie
Het Lichaam en emoties
Emoties ontstaan in het lichaam als reflecties van de betekenis die je aan gedachten geeft. Het denken beoordeelt deze emoties vaak als “goed” of “slecht,” afhankelijk van hoe comfortabel of ongemakkelijk ze voelen.
Kenmerken van emoties
- Vrouwelijke energie: Verbinding, stroming, en uiting zonder oordeel.
- Vaak irrationeel en onlogisch vanuit het perspectief van het ego.
Emoties willen slechts één ding:
Gerespecteerd en erkend worden, zonder oordeel.
Wanneer dit gebeurt, stromen emoties door je lichaam en verdwijnen ze vanzelf.
Worden emoties echter als “fout” of “negatief” beoordeeld, dan creëert dit weerstand. Hierdoor (metaforisch gesproken) blijven emoties ‘vastzitten in je lichaam’ – een blokkade die alleen kan oplossen door ze te erkennen zoals ze zijn.
Emoties zijn energie in beweging:
Emotion = Energy in motion.
Zelfliefde (Onvoorwaardelijke liefde)
Het Hart: Onvoorwaardelijke liefde
Onvoorwaardelijke liefde zegt:
“Wat je ook doet, ik hou van je.”
Dit is de stem van je hart, het hart van jouw zijn. Het hart leeft in non-dualiteit en straalt liefde zonder voorwaarden.
De eigenschappen van het hart:
- Geen grenzen of structuren; het is puur energetisch.
- Leeft in het Hier en Nu, nooit in een denkbeeldige toekomst of verleden.
- Straalt ontspannen, onbeperkte energie en zegt: “Het mag wel, het moet niet.”
Het hart is wat je werkelijk bent. Het vertegenwoordigt jouw ik ben – neutraal, transparant en vrij.
Soms lijkt zelfliefde verborgen door mentale structuren die het ego rondom je hart bouwt. Dit kan gedachten oproepen zoals:
“Ik heb geen zelfliefde.”
Maar net als wolken de zon niet werkelijk kunnen blokkeren, kan het ego jouw zelfliefde niet werkelijk wegnemen. Zodra de mentale wolken verdwijnen, besef je opnieuw dat zelfliefde altijd in jou straalt.
Zelfliefde: Onvoorwaardelijke liefde voor wat is
Zelfliefde is onvoorwaardelijke liefde. Het staat altijd open om liefde te geven en te ontvangen, om te verbinden en empathisch te zijn.
Wanneer je van jezelf onvoorwaardelijk houdt, wordt het vanzelfsprekend om ook van anderen te houden.
Het werkt als een innerlijk licht dat naar buiten straalt. Als je daarentegen niet onvoorwaardelijk van jezelf houdt, wordt het moeilijk om echt van anderen te houden, omdat onvoorwaardelijke liefde altijd van binnenuit komt.
Het perspectief van Zelfliefde
Vanuit zelfliefde is er maar één “Ik” of “Zelf.”
Er is geen scheiding; alle afscheidingen zijn denkbeeldig en ontstaan in het denken.
Zelfliefde leeft niet in de dualistische droomwereld van het verstand, die regels, structuren en beperkingen creëert. Het leeft vrij, zonder grenzen, in het Hier en Nu.
De energie van zelfliefde is gericht op:
- Helpen,
- Helen,
- Pijn verlichten met respect en vergiffenis.
Vergiffenis is hier essentieel:
- Vergiffenis is niet hetzelfde als goedkeuring.
- Het is het loslaten van het verleden, zodat je vrij en gelukkig in het Hier en Nu kunt zijn.
Meer over vergiffenis? Klik hier: De kracht en magie van vergiffenis
Het tegenovergestelde van Zelfliefde: Zelfafwijzing
Zelfafwijzing ontstaat in het denken. Het is een mentale handeling waarmee je bepaalde delen van jezelf afwijst of ontkent. Zelfliefde daarentegen houdt van ALLE delen van jou – zonder uitzondering, zonder oordeel.
Je hart begrijpt dat niemand perfect is en dat fouten maken bij het mens-zijn hoort. Het herkent echter ook jouw diepste kern: een oneindige energie en onbeperkte potentie. In deze kern ben je al perfect, precies zoals je bent.
Wat is Zelfliefde?
Zelfliefde is de onvoorwaardelijke acceptatie van alles wat je bent, inclusief:
- Je positieve eigenschappen, successen en vaardigheden.
- Maar ook je tekortkomingen, mislukkingen en fouten.
Het gaat niet over goedkeuring van al je daden, maar over het erkennen dat ook jouw imperfecties een waardevol onderdeel van jou zijn.
Zelfliefde kun je zien als:
- Je Hart,
- Je Ziel,
- Je Ware Ik,
- Of zelfs God – afhankelijk van jouw overtuiging.
Hoe je het ook noemt, het gaat altijd om het herkennen van de essentie achter het label.
–
Zelfliefde versus Narcisme
Zelfliefde en narcisme lijken soms oppervlakkig op elkaar, maar ze verschillen fundamenteel in hun oorsprong en uitwerking.
Zelfliefde
Zelfliefde straalt vanuit een gezond gevoel van eigenwaarde en innerlijke balans. Het omvat:
- Gezond eigenwaarde, gebaseerd op acceptatie.
- Respect voor de vrije wil van zowel jezelf als anderen.
- Een diep gevoel van blijdschap en voldoening.
- Nederigheid, gecombineerd met het vermogen te genieten van tijd alleen.
- Vrijheid van de meningen van anderen – het innerlijke weten is leidend.
- Zelfverzekerdheid, zonder arrogantie.
- Empathie en begrip voor anderen.
- Het vermogen om anderen te empoweren en te ondersteunen.
Zelfliefde verbindt je met je hart, waar acceptatie en respect centraal staan, zowel voor jezelf als voor de wereld om je heen.
Narcisme
Narcisme daarentegen is geworteld in onzekerheid, met een vals gevoel van eigenwaarde dat constant bevestiging zoekt van buitenaf. Het uit zich als:
- Een vals gevoel van hoge waardering, dat innerlijke onzekerheid verhult.
- De behoefte om anderen te beheersen of te domineren.
- Een houding waarbij niets ooit goed genoeg is, zowel voor zichzelf als voor anderen.
- Een grandioze kijk op zichzelf, met weinig ruimte voor zelfreflectie.
- Constant mensen nodig hebben om zichzelf waardig te voelen.
- Overmatige bezorgdheid over wat anderen denken.
- Uiterlijk charmant, maar diep van binnen onzeker.
- Het manipuleren en ongevoelig zijn voor anderen.
- Het vernederen van anderen om zichzelf beter te voelen.
Narcisme komt voort uit een gebrek aan zelfliefde. Het ego probeert te overcompenseren door anderen te overtuigen van een zogenaamd hogere waarde.
De Kracht van Zelfliefde
Zelfliefde is krachtig omdat het geen afhankelijkheid creëert. Je bent tevreden met jezelf, accepteert je imperfecties en leeft in harmonie met wie je bent. Narcisme daarentegen creëert een constante strijd om waardering en controle, wat leidt tot innerlijke onrust en spanning in relaties.
Door zelfliefde te omarmen, versterk je niet alleen jezelf maar ook de verbinding met anderen. Het is de basis voor een vreedzaam en vervuld leven.
Het herkennen van echte Zelfliefde
Wanneer je zelfliefde echt voelt en herkent, hoef je het niet aan anderen te bewijzen. Je weet en voelt het, diep van binnen.
Zelfliefde maakt je vrij van de meningen van anderen, omdat je jezelf accepteert zonder oordeel, zonder censuur, zonder beperking.
Dit betekent niet dat je alles wat je doet goedkeurt. Fouten maken hoort erbij. Het gaat erom dat je je fouten accepteert als onderdeel van wie je bent, omdat je begrijpt dat leren en leven onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Een egoïstische uitspraak versus Zelfliefde
Het ego zegt:
“Jij moet doen wat ik wil, anders ben jij egoïstisch.”
Zelfliefde zegt:
“Ik respecteer jouw keuze en volg mijn eigen pad met liefde en respect.”
Wanneer je in je hart leeft in plaats van in je hoofd, verliest het ego zijn macht. Het kan je niet langer manipuleren met schuldgevoelens of emotionele chantage.
Zelfliefde en het ego staan vaak tegenover elkaar, maar ze hoeven niet in conflict te zijn. Wanneer het ego in dienst staat van het hart, kan het een waardevolle bondgenoot zijn.
Het Verschil Tussen Ego en Hart
Een typische egoïstische uitspraak is:
“Jij MOET doen wat ik wil, anders ben JIJ egoïstisch.”
Deze zin spreekt zichzelf tegen. Het is een poging om iemand gehoorzaam te maken door middel van emotionele chantage. Alleen het ego zou zoiets zeggen, omdat het ego vaak beheersen, manipuleren en bepalen wil.
Het Ego zegt: “Moet”
Het ego dwingt en stelt eisen:
“Jij moet doen wat ik wil, anders ben jij egoïstisch.”
Het Hart zegt: “Mag”
Het hart nodigt uit en respecteert vrije wil:
“Jij mag doen wat ik wil, maar het moet niet.”
Voel jij het verschil tussen deze twee uitspraken? Het ego probeert controle uit te oefenen, terwijl het hart ruimte geeft en accepteert.
Herken de Stem van het Ego
Als je je hart volgt en het ego van jezelf of anderen zegt dat jij egoïstisch bent omdat je niet doet wat het ego wil, kun je dit herkennen als manipulatie. Het probeert je te dwingen door middel van emotionele chantage.
Laat je niet misleiden. Leef vanuit je hart en neem actie vanuit onvoorwaardelijke liefde – voor jezelf én voor anderen – met respect en acceptatie voor wat is.
Want jezelf zijn is niet egoïstisch. Jezelf zijn is zelfliefde!
–
Pure Awareness: Jouw Ware Zelf
Besef dat jij meer bent dan je gedachtes, emoties of zelfs je hart. Jij bent het pure waarnemingsvermogen (Awareness) waarin alles verschijnt, gebeurt en verdwijnt.
Dit betekent dat je niet je intellect bent en ook niet je hart. Je bent de bewuste, stille ruimte waarin intellect en hart verschijnen. Deze ruimte kun je ook omschrijven als:
- Pure Awareness
- Puur Bewustzijn
- Puur Besef
- Het “Hier en Nu Ik”
Awareness en Identificatie
Awareness heeft het vermogen om zich te identificeren met wat het waarneemt. Je zou het kunnen vergelijken met een 3D-scherm dat bewust is van wat erop verschijnt. Soms zijn die verschijningen je intellect of je hart.
Waar woon jij in jouw systeem?
- In je hoofd? Dan ben je geïdentificeerd met je intellect en leef je vaak in een denkbeeldig verleden of een voorgestelde toekomst. Dit veroorzaakt vaak onrust.
- In je hart? Dan ben je geïdentificeerd met het gevoel “Ik ben” en leef je in het hier en nu, met een onderliggende rust.
- In de stille ruimte? Dan ben je geïdentificeerd met pure Awareness. Je herkent dat je hart, intellect en gebeurtenissen zoals rust of onrust in jou verschijnen, maar je bent niet gehecht.
De Bron van Alles
Hoe ‘dichter’ je bij de ‘bron’ blijft, hoe meer je haar kwaliteiten ervaart:
- Geluk
- Rust
- Welzijn
- Connectie
- Harmonie
- Vrijheid
De bron wordt vaak voorgesteld als een puntje ergens in de stille ruimte, maar in werkelijkheid is de bron de stille ruimte zelf. De bron is overal, altijd alomtegenwoordig.
–
De Kwaliteiten van de Stilte en de Ruimte
Stilte en ruimte hebben dezelfde kwaliteiten als de bron. Ze zijn vrij, open, onbegrensd en altijd beschikbaar. Denk hier even aan:
- Stilte is rustgevend en verbindend.
- Ruimte geeft vrijheid en mogelijkheden.
Leven vanuit deze kwaliteiten betekent dat je in verbinding staat met de bron, jezelf en de wereld om je heen.
De stilte
Waar begint de stilte, en waar houdt de stilte op?
Waar zijn de randjes van de stilte?
Heb je ooit de randjes van de stilte waargenomen?
De stilte is als een leeg vel papier zonder randjes, waarop woorden of geluiden geschreven of getekend worden. De stilte verdwijnt nooit echt; ze wordt slechts tijdelijk bedekt door geluiden die komen en gaan.
De stilte heeft onvoorwaardelijke liefde voor alle geluiden die erin verschijnen. Het maakt niet uit of een geluid zacht of hard is, mooi of lelijk, prettig of vervelend. De stilte beoordeelt niet en heeft geen voorkeur. Alles mag er zijn.
Net zoals een leeg vel papier geen oordeel heeft over welke tekst of tekeningen erop verschijnen, blijft de stilte neutraal en transparant. Het beschouwt alle geluiden als gelijkwaardig.
De stilte deelt daarom dezelfde kwaliteiten als de bron:
- Geluk
- Rust
- Welzijn
- Connectie
- Harmonie
- Vrijheid
De Ruimte
Waar begint de ruimte, en waar houdt de ruimte op?
Waar zijn de randjes van de ruimte?
Heb je ooit de randjes van de ruimte waargenomen?
We denken vaak aan verschillende ruimtes, zoals woonruimte of werkruimte. Maar in werkelijkheid is er maar één ruimte, met veel denkbeeldige scheidingen.
Ruimte is ruimte. Wat dit betekent, is dat de kwaliteit van ruimte overal hetzelfde is. Er is maar één ruimte waarin alle activiteiten plaatsvinden.
De ruimte is als een 3D holografisch scherm zonder randjes, waarop of waarin verschillende tijdelijke vormen verschijnen, gebeuren en verdwijnen. Het is niet slechts een scherm voor beelden; het is een gebeurtenisscherm, waarin alles wat we ervaren – geluiden, geuren, smaken, gedachten, emoties – verschijnt.
De ruimte heeft onvoorwaardelijke liefde voor alle gebeurtenissen die erin verschijnen. Het maakt niet uit of een gebeurtenis mooi of lelijk is, prettig of vervelend, voordelig of nadelig. De ruimte beoordeelt niet en heeft geen voorkeur. Alles mag er zijn.
Net zoals een beeldscherm geen oordeel heeft over welke beelden erop verschijnen, blijft de ruimte neutraal en transparant. Het beschouwt alle gebeurtenissen als gelijkwaardig.
De ruimte deelt daarom dezelfde kwaliteiten als de bron:
- Geluk en vrijheid, omdat er geen beperkingen zijn.
- Rust en harmonie, omdat er geen problemen zijn.
- Welzijn en connectie, omdat de ruimte onbeschadigbaar en altijd gezond is.
De Stilte en Ruimte Zijn Onverwoestbaar
Net zoals een beeldscherm niet beschadigd raakt door wat erop wordt vertoond, kan de stille ruimte niet worden beschadigd door wat erin verschijnt. Bijvoorbeeld:
- Tijdens een film over een bosbrand wordt het scherm niet warm.
- Bij een film over een tsunami wordt het scherm niet nat.
Zo is het ook met de film van je leven: wat er ook gebeurt, de stille ruimte van het hier en nu blijft altijd onbeschadigd en compleet.
De Stille Ruimte van het Hier en Nu
Omdat stilte en ruimte nooit verdwijnen, kunnen we ze samenvoegen tot “de stille ruimte van het hier en nu.”
Waar is het “hier“? Het is waar alles gebeurt.
Wanneer gebeurt alles? “Nu,” natuurlijk.
De stille ruimte van het hier en nu is een constante in ons leven. Hier woont zelfliefde, omdat de stille ruimte onvoorwaardelijke liefde heeft voor alles wat verschijnt, gebeurt en verdwijnt.
Zelfliefde is daarom hetzelfde als de stille ruimte van het hier en nu. Ze zijn beide liefde zonder oordeel, zonder verzet en zonder censuur.
De Verbinding Tussen Hart en Stilte
De stille ruimte is onpersoonlijk. Er is geen persoonlijk “ik” te bekennen, alleen een onpersoonlijke aanwezigheid – een pure “Ik Ben.”
Je hart kun je zien als het focuspunt van deze aanwezigheid, een energiecentrum in de stille ruimte. Het is de natuurlijke poort tussen het onpersoonlijke Ik en het persoonlijke ik.
Hoe meer je je aandacht in het hier en nu vestigt, hoe meer je de eigenschappen van zelfliefde voelt en ervaart. Zo verbind je je levensenergie terug naar de bron.
Non-dualiteit en Zelfliefde
Vanuit het perspectief van je hart bestaan er geen tegenstellingen zoals positief of negatief. Er is alleen “wat is.”
- Zogenaamde negatieve emoties worden net zo volledig gevoeld als positieve.
- Je hart leeft in non-dualiteit, waarin alles wordt geaccepteerd zoals het is.
Negatieve en positieve ideeën leven alleen in je gedachten, in je verbeelding. Dit is dualiteit en leidt tot voorwaardelijke liefde. Maar je hart leeft in non-dualiteit en straalt onvoorwaardelijke liefde uit – voor jezelf, voor anderen en voor alles wat is.
Zelfliefde is daarom liefde zonder voorwaarden: een diepe acceptatie van “wat is.”
Ons intellect en mentale identiteit
Ons intellect creëert een mentale identiteit door bepaalde delen van onze persoonlijkheid te omarmen, terwijl het andere delen uitsluit. Dit gebeurt vaak door ervaringen uit het verleden waarin een oordeel over ons gedrag werd geveld.
Als we dat oordeel niet kunnen accepteren, ontstaat er een mentale afscheiding: een deel van onszelf wordt afgewezen of genegeerd.
Bijvoorbeeld:
- Ik voel me boos, maar mijn identiteit zegt dat ik een rustig persoon ben.
- Ik voel me onzeker, terwijl mijn mentale idee is dat ik altijd sterk en zeker ben. Dit innerlijke conflict creëert een kloof, een gebrek aan acceptatie, en soms zelfs een gevoel van tekortschietende zelfliefde.
Zelfliefde en oordeel
Wanneer iemand een gebrek aan zelfliefde ervaart, is dat vaak gebaseerd op mentale overtuigingen die zijn gevormd door ervaringen uit het verleden. Misschien heb je fouten gemaakt of werd je bekritiseerd, waardoor je bent gaan geloven dat je niet goed genoeg bent.
Deze oordelen komen echter niet voort uit je hart, waar onvoorwaardelijke liefde leeft, maar uit je denken.
Zelfliefde is vrij van oordeel. Het oordeelt niet over wat je voelt of doet, maar accepteert alles zoals het is.
Hoe emoties werken “Energy in motion”
Het woord emotie (Engels: emotion) betekent letterlijk energie in beweging. Om dit te begrijpen, kun je je lichaam voorstellen als een heldere, transparante container. Rondom deze container zweeft vormloze energie, die door gebeurtenissen of gedachten een tijdelijke vorm kan aannemen: een emotie.
Wanneer er iets gebeurt in je leven, ontstaat er een emotie als reactie op wat het verhaal in je denken voor jou betekent. Of dat verhaal nu een herinnering, een toekomstscenario, of iets wat hier en nu gebeurt is, maakt niet uit. De emotie is simpelweg een weerspiegeling in je lichaam van de betekenis die jij aan dat verhaal geeft.
Voorbeelden:
- Als je denkt: Ik ben iets kostbaars verloren, voel je verdriet.
- Als je denkt: Ik heb iets moois gewonnen, voel je vreugde.
De emotie communiceert met je intellect hoe je je voelt. Het enige wat nodig is, is dat je deze boodschap erkent en accepteert. Als je dit doet, kan de emotie weer vrij doorstromen – zoals het hoort bij energy in motion.
Een emotie is niet goed of slecht
Het intellect, dat verdedigingsmechanismen creëert, kan oncomfortabele emoties bestempelen als “slecht” of “fout” en verbiedt ze daarmee te voelen.
Vanuit het perspectief van je intellect is een oncomfortabele emotie een “probleem” waarvoor een “oplossing” nodig is. Vanuit het perspectief van je hart is een emotie echter een signaal dat vraagt om aandacht—een eerlijke communicatie over je innerlijke staat.
De “oplossing” die het intellect zoekt, neemt vaak de vorm aan van een verdedigingsmechanisme: een activiteit die je tijdelijk beter laat voelen of afleidt van het oncomfortabele gevoel. Hoewel dit mechanisme de intentie heeft je te helpen, werkt het op de lange termijn vaak averechts.
Wanneer een activiteit werkt om je af te leiden of je beter te laten voelen, wordt deze steeds opnieuw gebruikt. Na verloop van tijd wordt dit gedrag automatisch en schakelt het zichzelf in zodra een oncomfortabel gevoel dreigt op te komen. Op dit punt is het verdedigingsmechanisme onderdeel geworden van je automatische programmering—een “verslaving” of een “gewoonte.”
Dit leidt tot een innerlijk conflict: de emotie wil zich uiten, maar wordt steeds geblokkeerd door het verdedigingsmechanisme. Mensen ervaren dit vaak als een verlies van controle over hun eigen gedrag. Je wilt stoppen met het gedrag, maar weet niet hoe.
De controle terugnemen
Om de controle terug te nemen, is het nodig de verantwoordelijkheid te dragen voor je automatische programmering en zelf de autoriteit en gezagvoerder in je systeem te worden.
Mentale autoriteiten en de oorsprong van conditionering
Als kind was je afhankelijk van ouders of voogden als autoriteit in je leven.
Zij leerden je wat “juist” en “fout” is, inclusief welke emoties geaccepteerd werden en welke niet.
Bijvoorbeeld, als je in een gezin opgroeide waar huilen niet werd toegestaan omdat het “zwak” was, leerde jouw onderbewuste dat verdriet een “slechte” emotie is.
Deze conditionering is een vorm van mentale programmering die je onderbewuste als waarheid opslaat. Dit gebeurt vanuit een overlevingsinstinct: gehoorzaamheid aan de autoriteit is essentieel om afwijzing—en daarmee potentiële “dood”—te voorkomen.
Het resultaat is een mentale censuur die emoties onderverdeelt in “goede” (zoals blijheid, liefde, dankbaarheid) en “slechte” (zoals verdriet, boosheid, schaamte). De “slechte” emoties worden verborgen, terwijl de “goede” emoties geuit mogen worden.
Later in het leven neemt het intellect deze rol van ouderlijke autoriteit over. Denkbeeldige ouders leven voort in je hoofd en beoordelen hoe je je “hoort” te voelen.
Dit zorgt ervoor dat je gevoelens niet altijd overeenkomen met wat je denkt.
Bijvoorbeeld:
- Het denken zegt “je mag je niet verdrietig voelen,” maar je voelt je wel verdrietig.
- Het denken kan de emotie niet stoppen, maar blokkeert en verbergt het gevoel, omdat het heeft geleerd dat sommige emoties niet geaccepteerd worden.
Voorwaardelijke Liefde vs. Onvoorwaardelijke Liefde
Dit proces noem ik voorwaardelijke liefde:
“Je mag er zijn, maar alleen als je voldoet aan bepaalde voorwaarden.”
Daartegenover staat onvoorwaardelijke liefde, die zegt:
“Je mag er zijn precies zoals je bent, zonder te hoeven veranderen.”
Voorwaardelijke liefde komt voort uit mentale structuren en regels. Onvoorwaardelijke liefde komt uit je hart en is onbeperkt door mentale beperkingen.
- Je hart IS onvoorwaardelijke liefde.
- Je hoofd IS voorwaardelijke liefde.
Triggers en opgekropte emoties
Emoties die jarenlang zijn onderdrukt, kunnen zich opstapelen en op een later moment naar buiten willen. Dit proces wordt vaak getriggerd door situaties in het dagelijks leven waarin je buiten proportie reageert zonder precies te weten waarom.
Triggers zijn signalen dat emoties “achter slot en grendel” zitten en klaar zijn om vrijgelaten en geheeld te worden. Dit helen gebeurt door deze emoties met onvoorwaardelijke liefde te accepteren en te voelen, zonder ze te veroordelen of te blokkeren.
Je mentale gezagvoerders die in je onderbewuste leven
Het probleem is vaak dat je nog één of twee mentale gezagvoerders in je hoofd hebt, gecreëerd door de autoriteit (ouders of voogd) in je leven. Deze denkpatronen, vastgelegd in je onderbewuste, bepalen onbewust wat je wel en niet mag voelen. Ze opereren nog steeds volgens de programmering die je vroeger hebt meegekregen.
Het is alsof de autoriteit van je ouders nog steeds invloed heeft, zelfs nadat je allang uit het nest bent gevlogen. Ik noem deze ‘mentale ouders’. Totdat jij bereid bent de verantwoordelijkheid en functie van deze autoriteiten over te nemen, blijven ze invloed uitoefenen op je leven.
Soms gaat dit zo ver dat je hun leven leidt in plaats van je eigen leven. Waarom? Omdat je bewust of onderbewust nog steeds je mentale ouders probeert te pleasen door bepaalde emoties af te wijzen en andere toe te laten. En ook door de automatische programmering in je hoofd te volgen, in plaats van ‘de stem’ van je hart.
Het verschil tussen je hart en je automatische programmering
- Je hart is je authentieke ik en leeft in het hier en nu.
- Je automatische programmering is je mentale, denkbeeldige ik en leeft in het verleden of de toekomst.
Het is daarom essentieel om volledige verantwoordelijkheid te nemen voor je automatische programmering. Wanneer je deze aanpast, zodat die in lijn komt met wat je hart wil, gebeurt de echte magie in je leven. Je hart en je automatische programmering komen dan op één lijn, en je ervaart innerlijke harmonie in plaats van conflict. Je leeft dan jouw eigen leven in plaats van dat van je mentale ouders.
Voorwaardelijke liefde is niet de schuld van je ouders
Belangrijk om te begrijpen is dat de situatie van voorwaardelijke liefde voor je emoties niet de schuld is van je ouders of voogd.
Ze deden hun best met wat ze wisten en hadden, zelfs als dat niet altijd goed voor jou uitpakte.
Soms krijg je ouders die je positief stimuleren, je ruimte geven om fouten te maken en van die fouten te leren, je steunen in moeilijke tijden en je helpen jezelf te ontwikkelen tot een gelukkig, zelfstandig en vindingrijk persoon.
Maar ouders zijn ook mensen, met hun eigen beperkingen en fouten. Daarom is het onvermijdelijk dat sommige emoties wel werden toegestaan en andere niet.
–
JIJ kan jezelf NU onvoorwaardelijke liefde geven
Het belangrijkste verschil is dat jij, nu je volwassen bent, je eigen emoties onvoorwaardelijke liefde kunt geven.
Laat me dit benadrukken:
Wanneer jij oud genoeg bent om voor jezelf te zorgen, kun je je eigen emoties onvoorwaardelijke liefde geven.
Jij hoeft je emoties niet meer te verbergen of af te wijzen. De oncomfortabele emoties die je nu voelt, zijn vaker jongere versies van jezelf. Door ze onvoorwaardelijke liefde te geven, kunnen ze zich eindelijk uiten en worden ze geaccepteerd, zonder oordeel, beperking of censuur.
Dit is zelfliefde: het herkennen, respecteren en accepteren van ALLE delen van jezelf, zonder oordeel.
Word de autoriteit in je eigen systeem
Door jezelf deze onvoorwaardelijke liefde te geven, kunnen de emoties die jarenlang zijn opgestapeld, zich uiten en helen. Het is niet meer levensbedreigend om deze ‘slechte’ emoties te laten zien, omdat JIJ nu de baas bent in je eigen systeem.
Je mentale gezagvoerders hoef je niet meer te pleasen. Jij bent volwassen en kunt voor jezelf zorgen. En als je dat nog niet volledig kunt, kun je het leren, zodat je dit zelfstandig verder kunt.
De keuze is aan jou
Wil je het leven van je ouders of voogd blijven leven? Of wil je je eigen leven leiden, gebaseerd op wat jij wilt?
Als je het leven van je ouders wilt blijven leven, hoef je niets te doen. Je automatische programmering is er al op ingesteld.
Maar als je je eigen leven wilt leiden, mag je volledige verantwoordelijkheid nemen om dit actief te doen. Dit betekent dat je je eigen beslissingen maakt en alle delen van jezelf onvoorwaardelijke liefde geeft.
Door dit te doen kun je jezelf helen én je mentale programmering blijven aanpassen en optimaliseren.
Waar kies jij nu voor?
–
Besef: Oncomfortabele gevoelens zijn niet een probleem – ze zijn waardevolle signalen die om jouw aandacht vragen
Oncomfortabele gevoelens zijn geen probleem. Ze zijn signalen die aangeven dat een deel van jou aandacht nodig heeft. Het idee dat ze een probleem zijn, IS het probleem.
Dit is zo belangrijk dat ik het nog een keer herhaal:
Het idee dat oncomfortabele gevoelens een probleem zijn, IS het probleem.
Waarom? Omdat dit misverstanden zijn – miscommunicatie tussen je intellect en je gevoelens. In werkelijkheid zijn oncomfortabele gevoelens waardevolle signalen. Ze nodigen je uit om jongere versies van jezelf te helen, om jezelf beter te leren kennen, en om innerlijke harmonie te vinden.
Onvoorwaardelijke liefde voor je gevoelens
Onvoorwaardelijke liefde zegt tegen oncomfortabele gevoelens:
“Ik geef je mijn aandacht zolang je die nodig hebt, zodat we samen kunnen helen, want jij en ik zijn één.”
Voorwaardelijke liefde zegt daarentegen:
“Ik geef je mijn aandacht, maar alleen zolang je verdwijnt, want ik vind je niet leuk.”
Dit verschil is essentieel. Voorwaardelijke liefde wijst delen van jezelf af. Onvoorwaardelijke liefde accepteert alles wat er is, zonder oordeel.
Zelfliefde: de sleutel tot innerlijke heling
Zelfliefde betekent onvoorwaardelijke liefde voor ALLE delen van jezelf – inclusief je oncomfortabele gevoelens. Het betekent dat je geen weerstand hebt tegen wat je ervaart, maar het integendeel volledig accepteert. Deze liefde komt niet vanuit je hoofd, maar vanuit je hart.
Met zelfliefde zeg je:
“Ik herken, respecteer en accepteer je zoals je bent, zonder oordeel. Ik houd van je, precies zoals je bent.”
Waarom heling soms stagneert
Als je ooit hebt gedacht of gezegd:
- “Ik wil dat deze gevoelens weggaan, wanneer verdwijnen ze?”
- “Ik heb alles geprobeerd, maar het probleem blijft terugkomen.”
Dan is het waarschijnlijk dat je gevoelens niet verdwijnen omdat je ze – bewust of onbewust – afwijst. Zelfafwijzing is het tegenovergestelde van zelfliefde.
Echte heling kan alleen plaatsvinden als je kiest voor onvoorwaardelijke zelfliefde. Wanneer je je gevoelens met liefde benadert, in plaats van ze te veroordelen, verandert alles.
Vanaf nu…
Besluit je om je gevoelens anders te benaderen:
- “Vanaf nu herken, respecteer en accepteer ik alle delen van mijzelf, zonder oordeel. Ik geef mijn gevoelens liefdevolle, respectvolle en behulpzame aandacht.”
- “Als ik nu oncomfortabele gevoelens ervaar, zie ik ze als waardevolle signalen. Ik maak tijd om ze te herkennen, want mijn geluk, gezondheid en welzijn zijn belangrijk.”
- “Ik woon voortaan in mijn hart, niet in mijn hoofd. Ik leef authentiek en met overvloedige zelfliefde, die ik graag deel met anderen.”
Samenvatting
Zelfliefde is onvoorwaardelijke liefde voor ALLE delen van jezelf –
zowel je “positieve” als je “negatieve” gedachten en gevoelens.
Voorwaardelijke liefde stelt eisen: “Zolang je bent zoals ik wil, houd ik van je.”
Maar zelfliefde zegt: “Ik houd van je (herken), precies zoals je bent.”
Met zelfliefde accepteer (herken) je alles wat je voelt, zonder weerstand, en leef je in harmonie.
Jij bent zelfliefde – en daarmee heb je de kracht om jezelf én anderen te helen.
Kies jij nu voor zelfliefde?
***
Meer over zelfliefde leren? Klik hier:
Zelfliefde toepassen op negatieve gedachtes
Zelfliefde toepassen op oncomfortabele gevoelens
Zelfliefde – De hart schakelaar
Zelfliefde – Schrijf een hypnotische brief aan je ongeboren ik
Zelfrealisatie Amsterdam podcast afleveringen
***
Heb je nog een vraag?
Of wil je een afspraak maken voor een GRATIS CONSULT?
Zo ja, neem dan nu contact op met mij (Dave) via dit contactformulier of voor meer informatie klik hier: Gratis consult inplannen?
Belangrijk! Ik beantwoord e-mails altijd binnen twee dagen.
Als je binnen twee dagen geen e-mail van mij ontvangt, controleer dan je spam-map. Vooral als je een Gmail of Hotmail-account hebt omdat deze accounts heel vaak nieuwe e-mailadressen in de spam-map plaatsen. Als je je telefoonnummer aan mij doorgeeft zal ik je appen via WhatsApp in plaats van e-mailen.
Bedankt en een fijne dag nog!